අතිතය,,අනාගතය,,වර්තමානය

--------ආදරේ ගින්න ගැන හිතනකොට ජිවිතේ ගින්න ගින්නක් නෙමේ දෙයියනේ------
        අතිතය අමතක කරලා අනාගතය ගැන හිතන්න හැදුවට
 ඒකත් කරන්න පුලුවන් දෙයක් නෙමේ බලාගෙන යනකොට.......
                       ඒත්................
අද කියෙන් කී දෙනෙක්නමි අදිටන් කරගන්නවාද .අතිතය අමතක කරලා අනාගතේ ගැන හිතන්න........ඒත් කරුමෙක මහත කියන්නේ......දෛයිවය ඒකට ඉඩ නොදෙන එකයි....
------------අතිතය වෙනුවෙන් පාංශකුලය දෙනවා.....
            අනාගතය වෙනුවෙන් පිබුරු පත් හදනවා..
      ඒත්................?ජිවිතය විදින්නම ඉඩක් නැහැනේ.......
  සතුටක්,,,සැනසිමක් නැති වර්තමානයේ දුක හිමිහිට හිමිහිට පපුවේ එකතු වෙනවා.....ඒකෙන් වෙන්නේ දුක වැඩිවිමක් විතරයි......එච්චර දුක පිරුනු හදවත ඇතුල,,,දුක මතක නටබුන් පිරුණු තැනක් වෙනවා.......
  --------එතකොට ඔය අනාගතය කියන මල් ඒ නටබුන් වල එල්ලලා වැඩක් තියෙනවද....?
හිනාවෙන්න අමාරුයි කියලා අඩන්නැතුව ඉන්නේ කොහොමද :(

-------------අතිතය ගැන දුක් වෙවි,,,,අනාගතය ගැන තැවි තැවි,,,,වර්තමානයත් දුකක් කරගන්නේ ඇයි කියලා මට මගේ හිතින්ම අහන්න හිතෙනවා...........මේ මොහාතේ හරි සතුටින්නමි කොච්චරනම් හොදද.......මේ මොහොතේ හරි සතුට්න් ඉන්න...ඒ සතුට නැති කරන්න කාටවත් ඉඩ දෙන්න එපා.........අනාගතේ ලැබෙන සදට වඩා...මේ මොහොතේ අපි විදින මැටි පහන් එලිය වට්නවා.............හම්ම්ම්